vergeet ik nooit meer.
Een moment met mijn moeder in de auto. Ze keek mij recht in mijn ogen aan en zei ‘Mies, zorg dat je altijd op eigen benen kan staan en eigen keuzes kan maken’.
Deze woorden kwamen binnen.
Want ze kwamen van een oprechte maar ook pijnlijke plek.
Onafhankelijkheid. Klinkt cliché maar dit gaat dieper.
Onafhankelijk kunnen kiezen om afhankelijk te zijn. Om op andere te leunen. Omdat je daarvoor kiest. Ook dat is onafhankelijkheid voor mij.
Dat vuurtje gaat dieper.
Met veel kwetsbaarheid, openheid, pijn en liefde tegelijk.
Het hoort bij mij. En dat vuurtje geef ik graag door. Dit is mijn manier om bij te dragen, misschien wel aan jou onafhankelijkheid.
Je bent van harte welkom om het gesprek hierover met me aan te gaan!